bidden
De oorspronkelijke betekenis van het woord 'bidden' is: dringend verzoeken, smeken. In die betekenis wordt het woord eigenlijk alleen nog gebruikt in de vorm van een gebed dat is gericht tot God; die betekenis houdt ook in dat het dringende verzoek wordt uitgesproken in verband met een ernstige zaak.
Het feit dat een mens zich gedrongen kan voelen zich met een dringend verzoek tot God te richten, wijst erop, dat men zich hier op aarde aan zichzelf overgeleverd kan voelen en daardoor hulp nodig heeft. Een mens heeft het gevoel er alleen voor te staan en dat is ook juist: de aarde is een leerschool waar de leraar niet zichtbaar voor de klas staat; de leerlingen verkeren er in omstandigheden, waarin zij ertoe worden aangezet zélf een oordeel te vormen over zich aandienende gebeurtenissen en dan zélf moeten besluiten wat te doen. De gevolgen van die besluiten moet men vervolgens ook zelf ondervinden, waardoor men uit eigen ervaring leert of het genomen besluit juist was of niet. De mens is op deze school schijnbaar aan zichzelf overgeleverd en leert door eigen ondervinding met de gevolgen van het eigen gedrag. De mens is hier zijn eigen leraar.
Door het gevoel er alleen voor te staan en het besef dat de toekomst onbekend is, is er een grote mate van onzekerheid aanwezig in het aardse bestaan. Een mens móet keuzes maken, maar er zijn vaak meerdere mogelijkheden, waardoor een keuze altijd vergezeld gaat van de hoop dat die de juiste is geweest - zeker als er veel van afhangt. Daardoor gaan veel mensen hun gang over de levensweg met een min of meer verdrongen gevoel van onzekerheid en een verborgen twijfel.
Door de onzekerheid over de toekomst en de twijfel over de keuzes die men maakt, kan de mens op aarde bij tijden in een zekere nood verkeren. Men zoekt naar een zekerheid die híer duidelijk niet is te vinden en door die drang naar zekerheid richt men zich in een gebed voor hulp tot een persoon in een andere wereld, waarvan men gelooft dat die de schepper van dit alles is: God (de oorspronkelijke betekenis van dit woord is ook: de aanbidwaardige).
De mens die dit gelooft en hiernaar handelt, is gezegend; de aarde is inderdaad een bijzondere leerschool waar de mens schijnbaar aan zichzelf is overgeleverd om uit vrije keuze en door eigen inzet te werken aan zelfverwerkelijking... want dat is de enige mogelijkheid om zelfstandig te worden zoals God dat zelf is, als zijnde de ene en enige algeest. Maar ondanks het gevoel hier van God verlaten te zijn, is er wel degelijk hulp, alleen is die hulp hier niet rechtstreeks herkenbaar; want om reden dat de vrijheid van keuze van de mens geheel moet worden geëerbiedigd, komt de hulp ongemerkt, omdat de mens toch zélf een keuze moet maken. Zou men namelijk op een vraag wat te doen een rechtstreeks antwoord krijgen van begeleiders uit de geestelijke wereld (achter wie uiteindelijk God staat), dan is er van een vrije keuze voor de mens geen sprake meer.
De hulp die vanuit de geestelijke wereld door begeleiders wordt geboden, is daardoor altijd onmerkbaar; maar hij is er, waardoor de mens op aarde schíjnbaar aan zichzelf is overgeleverd. Alleen wordt er vanuit de geestelijke wereld rekening gehouden met het karma dat de mens op aarde in zijn bestaan aan het uitwerken is, waardoor die hulp er heel anders uit kan zien dan men zelf had gehoopt. Doordat dit karma de leidraad is voor begeleiders, kan een mens op aarde het beste bidden om kracht om de levensweg te kunnen gaan!
Wie bijvoorbeeld om kracht bidt, kan het overkomen dat er zich allerlei problemen gaan voordoen, die moeten worden overwonnen. Maar om dat te kunnen bereiken door de problemen op te lossen, moeten alle geestelijke vermogens bewust en beheerst worden gebruikt... waardoor de mens verder toeneemt in geestkracht!
Doordat de mens op aarde een vrije keuze heeft die moet worden geëerbiedigd, kunnen begeleiders alleen iets voor de mens doen als er een duidelijk omschreven vraag wordt gesteld; niet meer en niet minder kunnen zij doen, en als het karma het toelaat. Als de vraag alleen is: "Help mij", dan zal de wedervraag zijn: "Waarmee?"
Aangezien alle geesten verdichtingen zijn uit en in de goddelijke algeest, zijn in wezen ook allen door de algeest persoonlijk met elkaar verbonden. Die verbondenheid is als mogelijkheid aanwezig, maar wordt werkelijkheid door een gevoel van liefde en vertrouwen in de ander. Door een gebed is er met de geestelijke begeleider sprake van een persoonlijke vertrouwensband en hoe meer vertrouwen er is, hoe sterker de band zal zijn. Maar dat geldt ook voor een ander mens op aarde. Als iemand uit medeleven bidt voor het heil van iemand anders, zal dat gebed door middel van de eigen begeleider ook bij de begeleider van de ander terecht komen. Het is daardoor wel degelijk zinvol voor een ander te bidden, maar aangezien daarbij sprake is van persoonlijke vertrouwensbanden, is het altijd aan te raden dat bidden zélf te doen.
terug naar de vragenlijst
^