het mannelijke en vrouwelijke zelfgevoel
Dat je het mannelijke en vrouwelijke in jezelf aanwezig voelt, komt doordat iedere menselijke geest over het mannelijke denken en het vrouwelijke voelen beschikt. Het is dat wat Jung de animus en de anima noemde. Volgens Jung is in de man de animus naar buiten gekeerd en de anima naar binnen, in de vrouw net andersom.
Er zijn (zowel hier als aan de andere kant) mannelijke geesten en vrouwelijke geesten. Het onderscheid tussen die twee is dat in de mannelijke geest de volgorde van de vermogens is:
waarnemen - denken - voelen - willen, terwijl in de vrouwelijke geest de volgorde is:
waarnemen - voelen - denken - willen.
Beide geslachten beschikken over dezelfde vermogens, alleen de volgorde waarin ze die gebruiken is anders. Maar doordat dat spiegelbeelden van elkaar zijn, kunnen man en vrouw elkaar volledig aanvullen (als alle vermogens tot ontwikkeling zijn gekomen).
Dat dit in de menselijke geest zo is, komt doordat wij uit de goddelijke geest zijn voortgekomen. In overeenstemming met de wet van overeenstemming (het ‘zo boven, zo beneden') is de menselijke toestand een weergave van de goddelijke. Dat wil zeggen dat wat wij God noemen het huwelijk is van God als vader en als moeder. Door de voortkomst uit hen zijn ook de menselijke geesten als tweelingeesten geboren en aan hun ontwikkeling begonnen.
Iedere mannelijke geest heeft een vrouwelijke geest als partner vanaf de goddelijke geboorte; maar doordat de mannelijke geest ervaringen anders verwerkt dan de vrouwelijke, zijn ze tijdens de menselijke ontwikkelingsgeschiedenis uit elkaar gegroeid. Maar uiteindelijk zullen ze, als ze hun geestelijke ontwikkeling hebben voltooid, elkaar weer ontmoeten en voor eeuwig samen verder gaan.
Dat is de toestand die de engelen al hebben bereikt en de mensheid is op weg om ook als engelen te worden.
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^