Overzicht van vreemde woordenlijsten


"De denkende geest
spreekt in zichzelf."
Plato, Griekse filosoof
(427 - 347 v.Chr.)
Zij die ertoe zijn gekomen te streven naar zelfverwerkelijking - het tot een werkelijkheid maken van hun innerlijke, geestelijke zelfstandigheid - zullen ervaren dat dat een oefening is in: bij zichzelf leren blijven. Het gaat om een bij zichzelf leren blijven in een wereld, waar alles er juist op is gericht aandacht en toewijding naar buiten te trekken en geheel in deze wereld op te laten gaan.
Wie zich desondanks gaat inspannen om het tegenovergestelde te doen en door zelfbezinning bij de kern van zichzelf te komen - de menselijke geest met zijn vermogens in zijn eigen binnenwereld - zal op een gegeven tijdstip ook belangstelling krijgen voor de taal die men heeft geleerd: de moedertaal. Het spreken (en zingen) van een taal is immers de rechtstreekse uiting naar medemensen toe van de innerlijke, woordvormende werkzaamheid, die de menselijke geest met die geestelijke vermogens in zichzelf verricht.
Klik hier voor een artikel over de samenhang tussen je moedertaal en je zelfbeeld; en hier voor een artikel waarin wordt beschreven, dat als je een andere taal spreekt, dat je dan jezelf een ander mens voelt, waardoor je jezelf niet kunt zijn.

Met dat spreken hangt het taalgebruik samen: de keuze die men maakt uit de woordenschat van die taal, die in het geheugen aanwezig is; maar door de aandacht voor het wezenlijke van zichzelf en voor de eigen taal, krijgt men ook oog voor al die (vreemde) woorden die zónder noodzaak de moedertaal zijn binnengedrongen en die het voortbestaan van ermee overeenkomende woorden uit de eigen taal bedreigen. Vreemde woorden hebben namelijk een magische invloed op hen die graag op anderen indruk willen maken met hun woordenkennis en woordkeus en die anderen zijn daar weer ontvankelijk voor en nemen die woorden over.
(Leenwoorden zijn wel nuttig als het gaat om woorden, waar de eigen taal niet over beschikt.)

"If you talk to a man in a language
he understands, that goes to his head.
If you talk to him in his own language,
that goes to his heart."
Nelson Mandela
Het willekeurige gebruik van vreemde woorden tussen de woorden van de moedertaal is echter te vergelijken met het spelen van een stuk van bijvoorbeeld Bach, waarbij men in een aantal willekeurige maten Bach vervangt door Beethoven; of het maken van een schilderij volgens de stijl van Rembrandt, waar men hier en daar stukjes Picasso invoegt.
Want een taal is een zelfstandigheid in de vorm van een soort van groepsgeest en is te vergelijken met een denkbeeldige persoon, een persoon die een eigen persoonlijkheid heeft: een geheel van kenmerkende eigenschappen. Iedere groep van personen die het gevoel hebben tot die bepaalde groep te horen, streven ernaar die gemeenschap in leven te houden door die een eigen vorm te geven, onder andere door bepaalde kleding en door een gemeenschappelijke taal. Zo hebben zich in de Verenigde Staten, waar in het begin het Engels als standaardtaal is ingevoerd, in de loop van ruim twee eeuwen toch vijfentwintig nieuwe dialecten gevormd. Daarnaast hebben bepaalde groepen steeds de neiging een eigen jargon te vormen, om zich daarmee van anderen te onderscheiden en zo een eigen belevingswereld te vormen.
Een onderzoek laat zien dat een zwak zelfbeeld er de oorzaak van kan zijn, dat men een bepaald jargon of vreemde woorden gaat gebruiken in een poging daarmee in gezelschap het eigen aanzien te vergroten.

Taal is een communicatiemiddel dat menselijke geesten gebruiken om in deze wereld hun gedachten en gevoelens aan elkaar over te brengen. Dat kan alleen goed gaan als er een onderlinge afspraak bestaat over de betekenis van de gebruikte woorden; voor die afspraak dienen woordenboeken. Alleen als de betekenis van een woord aan allen die het gebruiken duidelijk is, kunnen mensen elkaar begrijpen.
Als iemand door onwetendheid een andere betekenis aan een woord gaat toekennen of de betekenis ervan slechts vaag aanvoelt - een verschijnsel dat zich bij vreemde woorden niet zelden voordoet - dan loopt die het gevaar dat anderen deze persoon zullen misverstaan. Het komt het onderlinge begrip niet ten goede als mensen zich niet houden aan de algemeen aanvaarde betekenis van woorden.

Zoals echter slechts weinigen op zoek zijn naar het wezenlijke van zichzelf - de vermogende, menselijke geest - zo zijn ook maar weinig mensen zich duidelijk bewust van de wezenlijke betekenis van de woorden die ze dagelijks gebruiken. Met de woordenlijsten die hieronder staan, wil ik daarom opmerkzaam maken op twee verschijnselen die zich bij taalgebruik voordoen:
- de voorliefde leenwoorden te gebruiken en
- het 'onbewuste taalgebruik', waarbij men woorden gebruikt zonder zich van de betekenis ervan bewust te zijn.

1. Verklarende woordenlijst van leenwoorden
2. Lijst van woorden die wijzen op onbewust taalgebruik
3. Franse en Engelse invloeden op het Nederlands









^