blokkade


Bij het ervaren van een kwetsende, ingrijpende of bedreigende gebeurtenis door een persoon, kan dit leiden tot een ervaring, die vanwege zijn heftigheid en ongunstige gevoelslading niet goed kan worden verwerkt. Het lukt de persoon - dat is de menselijke geest - dan niet de ervaring op een zinvolle wijze tegemoet te treden en ermee om te gaan. De ervaring komt daardoor niet tot rust en komt onverwerkt in het geheugen terecht; door de onaangenaamheid ervan wordt de ervaring weggedrukt, maar blijft juist daardoor vanuit het geheugen met de verdringende, menselijke geest verbonden.

Door die verbondenheid veroorzaakt de onverwerkte ervaring een verstoring van de geestelijke werkzaamheid, vooral waar het het voelen en de gemoedstoestand betreft; de menselijke geest kan daardoor in een ongunstige, gedrukte, sombere gemoedstoestand komen te verkeren. Door de onderdrukking is het aan de persoon zelf vaak niet meer duidelijk, waardoor de toestand van ontstemming wordt veroorzaakt, maar die heeft wel een remmende invloed op de innerlijke, geestelijke werkzaamheid met behulp van de geestelijke vermogens.
De menselijke geest wordt daardoor echter ook geremd in zijn uitspraken en optreden in de buitenwereld ten opzichte van de anderen in de omgeving. Voor de omgeving lijkt het alsof de bewuste persoon zich daarvoor afsluit. Dit wordt veroorzaakt doordat die persoon in het innerlijk de onverwerkte ervaring met zich meedraagt, waardoor die er niet nog meer bij kan hebben. Deze in het gedrag ervaarbare afsluiting voor de omgeving, wordt een 'blokkade' genoemd.

Volgens het woordenboek is een 'blokkade': een afsluiting of een belemmering van de doorgang. Het zelfstandige naamwoord 'blokkade' is gevormd uit het werkwoord 'blokkeren' met het Franse achtervoegsel '-ade'. Deze vorm met '-ade' komt in het Frans niet voor, maar het overeenkomende woord in het Frans is 'blocus': 'insluiting', 'blokkade', 'versterkingswerk' en dat woord is zelf weer een ontlening aan het Middelnederlandse 'blochuus': 'blokhuis', 'bolwerk', 'versterkingswerk' (Etymologisch Woordenboek van het Nederlands).

Het is daardoor duidelijk dat een 'blokkade' iets uiterlijks is. Het is een uiterlijk verschijnsel met een innerlijke oorzaak, namelijk een innerlijke, onverwerkte ervaring die in het geheugen door de persoon wordt weggedrukt. Maar door het úiterlijke woord 'blokkade' te gebruiken, wordt de ínnerlijke oorzaak niet meer genoemd.
In tegendeel, er wordt bijvoorbeeld gezegd dat 'indien je last hebt van een blokkade' dat dan 'de blokkade moet worden opgeruimd', 'de blokkade moet worden opgeheven' want 'blokkades belemmeren je doen en laten(!)'.
Het gaat echter niet om die 'blokkade', want dat is het gevolg, maar het gaat om de oorzaak: een onverwerkte, kwetsende ervaring.

Deze spreekwijze is op uiterlijke zaken gericht en is daardoor afstandelijk. Die spreekwijze getuigt van eenzelfde afstandelijkheid als het spreken over een 'het ego', een 'het zelf' en een 'het onderbewuste'.
Deze spreekwijze getuigt van eenzelfde afstandelijkheid als die van de reguliere, somatisch ingestelde arts, die wel de ziekte ziet en die benoemt en gaat behandelen, maar die niet de zieke méns ziet staan.


terug naar de vragenlijst






^