proeftuin
Een proeftuin is een gebied waar wordt uitgezocht of een bestaand gewas kan worden verfraaid of verbeterd door de groeiomstandigheden te veranderen of door kruising met andere gewassen. In overeenstemming daarmee kan een proeftuin ook een maatschappelijke omgeving zijn; daarin wordt bij de uitwerking van nieuwe plannen gekeken of zij tot het gewenste doel leiden, of waarin nieuwe inzichten kunnen worden getoetst op hun waarde voor het oplossen van vraagstukken, die zich in het dagelijkse leven voordoen.
In die zin is ook het aardse bestaan voor de mens een proeftuin te noemen... maar de aarde kan ook een tuin der beproevingen zijn.
Bij iedere nieuwe geboorte komt de menselijke geest met een voor dit nieuwe leven aangepaste leerpersoonlijkheid naar de aarde en treft op aarde allerlei omstandigheden en gebeurtenissen aan, die - zonder dat dit verband die persoon bewust is - met die persoonlijkheid samenhangen. Er is een wisselwerking tussen die tijdelijke leerpersoonlijkheid voor dit leven en de levenservaringen die hier kunnen worden opgedaan en de lessen die kunnen worden geleerd, door die gebeurtenissen geestelijk te verwerken. Daarbij wordt de mens hier schijnbaar aan zichzelf overgelaten om hem in de gelegenheid te stellen, zelfstandig zijn beslissingen te nemen.
Een groot deel van die gebeurtenissen hangt samen met algemene natuurwetten of met persoonlijke omstandigheden, die samenhangen met het karma: de eigen levensbestemming; daarop heeft de mens geen invloed. Alleen van een klein deel van de gebeurtenissen in het persoonlijke bestaan is het verloop door ingrijpen te beïnvloeden. Daar iedere mens hier een - zij het dus beperkte - vrije keuze heeft, kunnen bij de laatst genoemde gebeurtenissen de beoordelingen daarvan en de keuzes die daarop wordt gemaakt, de loop van die gebeurtenissen veranderen; waardoor de mens moet leren van de gevolgen van het eigen gedrag en ook zo voortdurend andere levenservaringen opdoet. Daarbij krijgt iedereen hier ook nog te maken met de gevolgen van de besluiten, die anderen maken bij het verwerken van hun problemen.
Door die steeds wisselende gebeurtenissen op aarde wordt beproefd, in hoeverre de mens in staat is met hulp van zijn geestelijke vermogens die gebeurtenissen te verwerken. Daarvoor moeten de vermogens steeds bewust en beheerst worden gebruikt om zich aan de veranderende omstandigheden aan te passen, waardoor bij de menselijke geest de vaardigheid toeneemt zijn vermogens te gebruiken; en dat betekent: geestelijke groei.
Net als bij een stoffelijke proeftuin op aarde het geval is, heeft ook de geestelijke proeftuin die de aarde voor de mens is, een bestuurder met begeleiders, die in de geestelijke wereld zijn gebleven. Zij zorgen ervoor, dat de omstandigheden zo gunstig mogelijk zijn voor geestelijke groei... waarvoor soms harde lessen moeten worden geleerd, waar de mens hier zelf niet voor zou hebben gekozen. Als onwetende in dit tijdelijke bestaan verblijvend, heeft de mens er geen weet van wat er de oorzaak van is, dat zich soms onaangename wederwaardigheden of ingrijpende gebeurtenissen op zijn pad voordoen.
Als later na thuiskomst in de geestelijke wereld de levenservaringen, op de afgelegde weg opgedaan, liefdevol worden besproken met geestelijke begeleiders, wordt duidelijk, welk een verrijking sommige moeilijke problemen zijn geweest voor de groei van de geest naar zelfstandigheid.
Wat een mens hier op aarde ook overkomt, bij thuiskomst zal blijken dat al het leed dat in het tijdelijke bestaan moest worden ervaren, een diepere betekenis had voor het eeuwige leven. Waarbij voor de kwelgeesten van onschuldige slachtoffers geldt, dat zij thuisgekomen als les zelf moeten meemaken, wat zij anderen op aarde hebben aangedaan.
terug naar de woordenlijst P
terug naar het weblog
^